بهبود تولید آرتمیزینین در ریشه های مویین گیاه درمنه خزری (artemisia annua) با استفاده از باکتری استافیلوکوکوس اورئوس

مقدمه: آرتمیزینین، یک متابولیت ثانویه گیاهی است که علیه مالاریای مقاوم به درمان به کار می رود، همچنین خاصیت ضدویروسی و ضد سرطانی آن ثابت شده است. در سال های اخیر تلاش های متعددی برای افزایش تولید آرتمیزینین از طریق کشت بافت صورت گرفته است. هدف: در این پژوهش تأثیر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بر تولید آرتمیزینین در ریشه های مویین درمنه خزری بررسی شد. روش بررسی: نژاد های a7 و ar318 آگروباکتریوم رایزوژنز برای القای ریشه مویین استفاده شد. 2 گروه ریزنمونه تهیه شد، در اولین گروه برگ ها از 2 انتها برش یافت (ریزنمونه 1) و در دومین گروه ساقه از ناحیه گره برش یافت (ریزنمونه 2). سوسپانسیون آگروباکتریوم (a7 و ar318) به محل زخم ریزنمونه های 1 و محل گره در ریزنمونه های 2 تزریق شد. ماهیت تراریختگی ریشه ها با تکثیر ژن rolb و به وسیله واکنش زنجیره ای پلی مراز (pcr) تأیید شد. پس از تحریک ریشه های مویین با باکتری استافیلوکوکوس اورئوس، آنالیز کروماتوگرافی گازی (gc) به منظور تعیین مقدار آرتمیزینین تولید شده در ریشه ها انجام شد. نتایج: ریشه های مویین 5 الی 10 روز پس از آلودگی با آگروباکتریوم تنها توسط نژاد a7ظاهر شدند. ریشه ها از محل زخم در ریزنمونه های 2 ظاهر شدند ولی ریز نمونه های 1 نکروزه شدند. بالاترین مقدار آرتمیزینین در ریشه های مویین تیمار شده با سوسپانسیون استافیلوکوکوس اورئوس ، 133/0 میلی گرم بر گرم وزن خشک محاسبه شد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که فاکتورهای مختلفی مانند منبع ریزنمونه ها و نژاد آگروباکتریوم در القای ریشه مؤثر می باشند. همچنین باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در تحریک افزایش تولید آرتمیزینین در ریشه های مویین درمنه خزری مؤثر می باشد.